برای بسیاری از مردم «شیرین بیان» حکم یک آب‌نبات گیاهی را دارد اما این گیاه شیرین و خوش‌طعم، خواص دارویی فوق‌العاده‌ای دارد که نباید از آنها غافل شد. از هزاران سال پیش و از زمان یونان،‌ چین و مصر باستان مردم و طبیبان از شیرین بیان برای بهره‌مندی از خواص درمانی‌اش استفاده می‌کردند.این گیاه علاوه بر خواص درمانی به دلیل طعم مطلوبی که دارد به عنوان اسانس مواد خوراکی نیز استفاده می‌شود و به دلیل مزه شیرینش گیاه ارزشمندی است.

شیرین بیان دارای طیف وسیعی از خواص درمانی است که مهمترین آنها به شرح زیر است:

 - این گیاه برای درمان زخم دستگاه گوارش بسیار مفید است.

 - شیرین بیان به فعال‌سازی «اینترفرون» که عامل مقابله‌کننده با ویروس‌ها در بدن است، کمک می‌کند.

 - زمانی که شیرین بیان به طور موضعی استفاده شود برای درمان اگزما و التهاب پوست مفید است.

 - شیرین بیان روند درمان تب خال را تسریع می‌کند و از شدت دردهای ناشی از این عارضه پوستی می‌کاهد.

 - این گیاه در درمان هپاتیت مزمن و وخیم مفید است.

 - شیرین بیان دارای خاصیت خفیف استروژنی است و می‌تواند با کاهش استروژن به تعادل سطح آن در بدن کمک کند.

 - مصرف شیرین بیان برای درمان مشکلات تنفسی از جمله سرفه، آسم، گلودرد و برونشیت توصیه می‌شود.

 - شیرین بیان جریان صفرا را افزایش داده و سطح کلسترول بد را کاهش می‌دهد.

 - این گیاه حاوی ترکیب‌های ضدافسردگی است.

 شیرین بیان حاوی «اسید گلیسیریزین» است که می‌تواند رشد بسیاری از باکتری‌ها و ویروس‌ها از جمله ویروس آنفلوآنزای نوع آ را متوقف کند.

با وجود تمام این خواص درمانی فوق‌العاده، شیرین بیان می‌تواند فشارخون را افزایش دهد و موجب نگهداری سدیم و آب در بدن شود و در نتیجه به از دست دادن پتاسیم بیانجامد و به همین دلیل توصیه می‌شود که در مصرف آن تعادل را رعایت کرده و از مصرف طولانی‌مدت این گیاه دارویی پرهیز کنید.